Greek Albanian Arabic Bulgarian Chinese (Simplified) Dutch English French German Italian Polish Portuguese Romanian Russian Serbian Spanish

ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗ ΤΕΡΜΙΝΘΟΣ

Δερματολογικές και συνήθεις παθήσεις

 

Η Μολυσματική τέρμινθος είναι μια ιογενής λοίμωξη του δέρματος και ευκαιριακά των βλεννογόνων. Ο ιός ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus (MCV) και αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι MCV-1, MCV-2, MCV-3 και MCV-4. Ο πιο συχνός είναι ο MCV-1 ενώ ο MCV-2 ανευρείσκεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Αυτή η κοινή ιογενή λοίμωξη έχει υψηλή επίπτωση στα παιδιά στους σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και στους ανοσοκατεσταλμένους. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά είναι μεταξύ ενός και δέκα ετών.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος αλλά πιο συχνά στις ζεστές και υγρές  περιοχές όπως στα γεννητικά όργανα στην περιοχή του πρωκτού και στις μασχάλες ενώ στα παιδιά συχνά προσβάλλεται  το πρόσωπο και η περιοχή γύρω από τα μάτια. Μεταδίδεται δια της επαφής αλλά και με κοινά χρησιμοποιούμενα αντικείμενα όπως ρούχα πετσέτες κ.λ.π. Επίσης μεταδίδεται στο ίδιο άτομο από το ένα σημείο του σώματος σε άλλο με την αφή-ξύσιμο διαδικασία που ονομάζεται αυτοενοφθαλμισμός. Η νόσος μεταδίδεται όσο είναι εμφανείς οι δερματικές αλλοιώσεις (σπυράκια).

Ο χρόνος όπου κάποιος μπορεί να έχει κολλήσει έως ότου γίνουν εμφανείς οι δερματικές αλλοιώσεις μπορεί να φτάσει και τους 6 μήνες αλλά ο μέσος όρος είναι 2-7 εβδομάδες (χρόνος επώασης).

Συμπτωματολογία

Οι δερματικές αλλοιώσεις της Μολυσματικής Τερμίνθου χαρακτηρίζονται από 1-5 mm στο χρώμα του δέρματος  ή ελαφρώς λευκωπές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο και περιέχουσες ένα λευκωπό παχύρευστο υλικό το σωμάτιο της τερμίνθου (Εικ. 1) (Εικ.2).Μολυσματική τέρμινθος Μολυσματική τέρμινθο σε παιδίΑυτά γενικώς δεν προκαλούν πόνο εκτός εάν επιμολυνθούν ή παρουσιάσουν φλεγμονή. Συχνά όμως μπορεί να προκαλέσουν κνησμό. Σε ένα 10% των περιπτώσεων μπορεί να εμφανιστεί έκζεμα πέριξ των αλλοιώσεων. Μπορεί επίσης στο κέντρο τους να παρουσιάσουν και μικρή αιμορραγία. Η βλάβη περιορίζεται στο ανώτερο στρώμα της επιδερμίδας.

Διάγνωση

Η διάγνωση είναι κλινική ενώ δεν είναι εύκολη η καλλιέργεια. Η βιοψία μπορεί να θέσει τη βεβαιώτητα της διάγνωσης αλλά τις περισσότερες φορές είναι αρκετή η κλινική εικόνα.

Θεραπεία

Οι βλάβες αυτές συνήθως σε 6 με 12 μήνες εξαφανίζονται χωρίς καμία θεραπεία και χωρίς να αφήσουν ουλές όταν αναπτυχθεί φυσική αντίσταση (ανοσοποίηση ) στον ιό. Ορισμένες φορές όμως αυτό μπορεί να διαρκέσει ακόμη και  χρόνια κυρίως όμως σε παιδιά με τάση στο έκζεμα ή σε ανοσοκατεσταλμένα. Έτσι εάν οι βλάβες (σπυράκια) είναι λίγες χωρίς σημεία φλεγμονής ή εκζέματος μπορεί και να μην εφαρμοσθεί κάποια θεραπεία. Το έκζεμα αντιμετωπίζεται με κρέμες κορτιζόνης.

Οι θεραπείες, όταν αυτές κριθούν απαραίτητες μπορεί να είναι διάφορες όλες όμως παρουσιάζουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Παρακάτω θα παραθέσω όλους τους εναλλακτικούς διαθέσιμους τρόπους  θεραπείας.

Μια ήπια και σχετικά αποτελεσματική θεραπεία εφόσον ο αριθμός των βλαβών είναι περιορισμένος είναι η καθημερινή εφαρμογή βάματος ιωδίου και η επικάλυψη των βλαβών με ένα τσιρότο και η καθημερινή αλλαγή του.

Η κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο είναι αποτελεσματική αλλά προκαλεί πόνο όταν εφαρμόζεται και η υπερβολική χρήση της μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές.

Η χειρουργική αφαίρεση (απόξεση) συνίσταται στην αφαίρεση και σύνθλιψη των βλαβών με χειρουργική λαβίδα και στη συνέχεια  εφαρμογή βάμματος ιωδίου, αλλά αυτή είναι μια επώδυνη διαδικασία και στα παιδιά συνήθως γίνεται υπό τοπική ή γενική αναισθησία.

Μια άλλη αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία είναι η χρήση υπερπαλμικού laser αλλά και αυτή επειδή προκαλεί πόνο εφαρμόζεται τοπική ή στα παιδιά  και γενική αναισθησία.

Επίσης η διαθερμοπηξία μπορεί να χρησιμοποιηθεί αλλά είναι και αυτή επώδυνη και είναι πιθανό να αφήσει και μια μικρή ουλή.

Αποτελεσματικές επίσης, ορισμένες και σε υψηλό ποσοστό, είναι η χρήση διάφορων χημικών ουσιών  σε μορφές κρέμας ή λοσιόν όπως η ιμικουιμόλη αλλά δεν έχει ακόμη εγκριθεί από τον FDA (Food and Drug Administration) για τη θεραπεία της τερμίνθου, το υδροξίδιο του Καλίου 5% με καλά αποτελέσματα με ίαση στο 73% των περιπτώσεων σε 4 εβδομάδες καθώς και η κανθαριδίνη.

Άλλες ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι το τριχλωροακετικό οξύ, η σιμετιδίνη ακόμη δεν έχει εγκριθεί από το FDA για τη θεραπεία της τερμίνθου, cidofovir ακόμη δεν έχει εγκριθεί από το FDA  για τη θεραπεία της τερμίνθου.

 

 

 

Γιώργος Μαναϊλόγλου

Χειρουργός Παίδων

 

Φιλοξενία ιστοσελίδας Angellight web services

Web Analytics